O kadar kolay ki kınamak. Ya da lanetlemek. Ya da her ikisi de.
Google'da aratınca 631.000 sonuç çıkıyor. Tek kelime: Kınıyorum.
Lanetliyorum ise 1.030.000 sonuç veriyor.
Yani seviyoruz kınamayı da, lanetlemeyi de.
Habire bu lafları duyuyorum son dönemde. Herkes kınıyor. Herkes lanetliyor. Peki sonuç?
İnsan işin içinde olunca herşey siyah-beyaz olmuyor. Arada grinin de değil elli tonu, ellibin tonu oluyor. Ben biraz daha düz bakıyorum olaya. Kınamak/lanetlemek bir işe yarıyor mu?
Şimdiye kadar kınananın, ya da lanetlenenin yaptığını yapmasını engellemişliği var mıdır? Bir öğrenciye kınama cezası verirsiniz. O öğrenci bir daha da benzer bir hata işlemez. Çünkü ikinci defada okulda atılma ihtimali dahi vardır. Hayatını, geleceğini riske atmak istemez. Fakat bir kuruma, hele de insan öldüren, silahlı eylem yapanlara, kimi zaman kitlesel katliam yapanlara karşı kınamak ya da lanetlemek sinek vızıltısından başka bir etki yapmaz. Sorunu çözmez yani.
Hedef sorunu çözmek olmalı. Boş boş kınamak ya lanetlemek değil.
Birleşmiş Milletler'in bir toplantısında bir grup delegenin bulunduğu ortamda garson herkese bardak içinde kola getirir. Tesadüf bu ya, hepsinin içinden sinek çıkar.
Alman sineği çıkarıp kolasını içmeye devam eder.
İngiliz hemen yeni bir kola sipariş eder. Elindekini iade eder.
Yahudi sineği Çinli'ye, kolayı ise Rus'a satar. Yeni kola ister.
Fransız kola yerine ücretsiz olarak şarap verilmesini ister ve alır.
ABDli dava açıp 1 milyon dolar tazminat kazanır.
Taylandlı sineği önce yiyip üstüne kolasını içer.
Türk delege ise ''kınıyorum'' der.
Herkes bir çözüm bulurken biz nedense kınamayı tercih ederiz. Böylece insanlar ölmeye devam eder. Biz yerimizde sayarız. Dünya ilerlerken biz Koreli'nin ürettiği cep telefonumuzla, Fransızın tasarladığı, Bangladeşli'nin ürettiği gömleğimizle, neredeyse tamamı yurtdışından ithal parçalar kullanılarak sadece montajını yaptığımız telefona ''yerli'' diyerek övünmeye devam ederiz. İnsanlar ölür, biz ''niye terörist demedi?'' diye dışlarız insanları.
Kınamak tabii ki lazımdır. Asıl mesele sadece kınamakla ve aynı hataları tekrar etmekle sorunun çözülmediğini bilmek. Ölenin, ne yazık ki, öldüğüyle kalması. Kalanların ise onların sırtından siyaset yapması!
İnsanlar, yanısıra insanlık da ölmeye devam eder bu sırada..
Google'da aratınca 631.000 sonuç çıkıyor. Tek kelime: Kınıyorum.
Lanetliyorum ise 1.030.000 sonuç veriyor.
Yani seviyoruz kınamayı da, lanetlemeyi de.
Habire bu lafları duyuyorum son dönemde. Herkes kınıyor. Herkes lanetliyor. Peki sonuç?
İnsan işin içinde olunca herşey siyah-beyaz olmuyor. Arada grinin de değil elli tonu, ellibin tonu oluyor. Ben biraz daha düz bakıyorum olaya. Kınamak/lanetlemek bir işe yarıyor mu?
Şimdiye kadar kınananın, ya da lanetlenenin yaptığını yapmasını engellemişliği var mıdır? Bir öğrenciye kınama cezası verirsiniz. O öğrenci bir daha da benzer bir hata işlemez. Çünkü ikinci defada okulda atılma ihtimali dahi vardır. Hayatını, geleceğini riske atmak istemez. Fakat bir kuruma, hele de insan öldüren, silahlı eylem yapanlara, kimi zaman kitlesel katliam yapanlara karşı kınamak ya da lanetlemek sinek vızıltısından başka bir etki yapmaz. Sorunu çözmez yani.
Hedef sorunu çözmek olmalı. Boş boş kınamak ya lanetlemek değil.
Birleşmiş Milletler'in bir toplantısında bir grup delegenin bulunduğu ortamda garson herkese bardak içinde kola getirir. Tesadüf bu ya, hepsinin içinden sinek çıkar.
Alman sineği çıkarıp kolasını içmeye devam eder.
İngiliz hemen yeni bir kola sipariş eder. Elindekini iade eder.
Yahudi sineği Çinli'ye, kolayı ise Rus'a satar. Yeni kola ister.
Fransız kola yerine ücretsiz olarak şarap verilmesini ister ve alır.
ABDli dava açıp 1 milyon dolar tazminat kazanır.
Taylandlı sineği önce yiyip üstüne kolasını içer.
Türk delege ise ''kınıyorum'' der.
Herkes bir çözüm bulurken biz nedense kınamayı tercih ederiz. Böylece insanlar ölmeye devam eder. Biz yerimizde sayarız. Dünya ilerlerken biz Koreli'nin ürettiği cep telefonumuzla, Fransızın tasarladığı, Bangladeşli'nin ürettiği gömleğimizle, neredeyse tamamı yurtdışından ithal parçalar kullanılarak sadece montajını yaptığımız telefona ''yerli'' diyerek övünmeye devam ederiz. İnsanlar ölür, biz ''niye terörist demedi?'' diye dışlarız insanları.
Kınamak tabii ki lazımdır. Asıl mesele sadece kınamakla ve aynı hataları tekrar etmekle sorunun çözülmediğini bilmek. Ölenin, ne yazık ki, öldüğüyle kalması. Kalanların ise onların sırtından siyaset yapması!
İnsanlar, yanısıra insanlık da ölmeye devam eder bu sırada..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder